رمضان فصل آمرزش

انسان موجودي است كه از روز ازل به خطاكاري شهره آفاق شده و از آغاز خلقت و آفرينش مهر «جايز الخطا بودن» بر پيشاني اش خورده و درست از همين رو در طول عمر كوتاه و ناپايدار دنيوي اش به كرات و دفعات مرتكب معاصي و گناهان كوچك و بزرگ شده و از صراط مستقيم عبوديت و بندگي حق تعالي منحرف مي شود. دل و جان خود را به زنگار گناه مي آلايد و از ساحت قرب پروردگار دور مي شود و درنتيجه طوق بندگي شيطان را بر گردن مي نهد و به قول معروف: «باركش غول بيابان مي شود» .
ولي در اين ميان و در بين خيل كثير گنهكاران بي خيال و غافل از حساب و كتاب رستاخيز، گروهي به واسطه برخورداري از وجدان بيدار و جان هوشيار، به محض ارتكاب گناه، دچار تشويش، اضطراب و پريشاني مي شوند كه صدالبته اين ناراحتي و اندوه ارتكاب گناه خود يكي از نشانه هاي ايمان بوده و در احاديث اسلامي از علائم مومن شناخته شده است. از جمله در حديث زير كه از وجود مبارك امام صادق(علیه السّلام) نقل شده به اين مطلب اشاره گرديده:
«كسي كه نيكوكاري اش او را شادمان و بدكاري اش او را اندوهگين كند مومن است.»(1)
خلاصه آنكه چنين انساني كه اندوه گناه او را مي آزارد، خاضعانه به دنبال فرصتي مي گردد تا با توبه و استغفار، زنگارهاي معصيت را از آينه دل و جان خود زدوده و بار ديگر جان تيره را همچون آينه درخشان و روشن و تابنده نمايد. و براي او «ماه مبارك رمضان» بهترين فرصت است. چرا كه در اين ماه شريف تمامي زمينه هاي آمرزش از سوي خداوند فراهم است و درك محضر و مجلس رمضان بالاترين و ارزشمندترين سعادت معنوي را نصيب آدمي مي نمايد و لذا به انسان خطاكار طالب آمرزش از قول حافظ عليه الرحمه بايد گفت:
«درياست مجلس او درياب وقت و در ياب
هان اي زيان رسيده وقت تجارت آمد»

زمينه هاي مناسب آمرزش در ماه مبارك رمضان

همان طور كه گفتيم در اين ماه تمامي شرايط براي آمرزش و برخورداري از لطف و رحمت خداوند فراهم است و بر گنهكار فرض است كه از اين فرصت بي بديل به بهترين وجهي بهره برداري كند و ما در اين بخش از نوشتار خود به برخي از زمينه هاي مساعد آمرزش در ماه رمضان اشاره مي كنيم:

الف- باز بودن درهاي رحمت و بسته بودن درهاي غضب الهي

رسول گرامي اسلام(ص) در خطبه شريف شعبانيه كه در آستانه ماه مبارك رمضان ايراد فرموده اند خطاب به مسلمانان مي فرمايند:
«ايهاالناس ان ابواب الجنان مفتحه فاسألوا ربكم ان لا يغلقها عليكم و ابواب النيران مغلقه فاسألوا ربكم ان لايفتحها عليكم...: اي مردم همانا ]در اين ماه[ درهاي بهشت باز است پس بخواهيد از پروردگارتان كه آنها را برشما نبندد و درهاي آتش بسته است پس بخواهيد از پروردگارتان كه آنها را بر شما نگشايد...»
با عنايت به اين جملات، براستي آيا زماني بهتر از ماه مبارك رمضان براي برخورداري از نسيم رحمت الهي و آمرزش بيكران پروردگار مي توان به دست آورد. موقعيتي كه بهشت آغوش گشوده تا مهربانانه طالبان خويش را در آغوش كشد و از نعيم بي حد و مرز خود آنان را بهره مند سازد و از ديگر سو جهنم درهاي خشم و غضب خود را بسته و همان گونه كه آتش نمرودي بر ابراهيم(علیه السّلام) سرد و سلامت گرديد، آتش قهر جهنم نيز بر گنهكاران پشيمان و آمرزش طلب سرد و سلامت است؟!

ب- دربند بودن شياطين

آدمي در مسير حركت به سوي كمال و قرب پروردگار با موانع بسياري مواجه است كه يكي از اين موانع كه بواقع مانعي اساسي نيز محسوب ميگردد، وجود دشمني سرسخت و حسود بنام «شيطان» است كه بنا به نقل قرآن كريم از روز نخست خلقت آدم(علیه السّلام) كمر به گمراهي اولاد آدم(علیه السلام) بسته و در جاي جاي اين كتاب آسماني از او بنام «عدو مبين» ياد شده و با وجود چنين دشمن عنودي براستي حركت در صراط مستقيم بسي مشكل و طاقت فرساست مگر آنكه دست لطف الهي ياريگر آدمي گردد، كه حافظ گفت:
دام سخت است مگر يار شود لطف خداي
ورنه آدم نبرد صرفه ز شيطان رجيم
و يكي از الطاف الهي در ماه مبارك رمضان بر انسان مستغفر، در غل و زنجير بودن اين خصم پليد و اعوان و انصارش ميباشد كه در نتيجه آدمي آزادانه و بدون برخورد با اين موانع صعب و سخت ميتواند به سوي خداوند رجوع كرده و آمرزش بخواهد و به صراط عبوديت بازگردد، همانگونه كه در خطبه شعبانيه از قول نبي مكرم اسلام(صلّی الله علیه و آله و سلّم) مي خوانيم:
«... و الشياطين مغلوله فاسألوا ربكم ان لا يسلطها عليكم:
]و در اين ماه[ شياطين در غل و زنجيرند پس بخواهيد از پروردگارتان كه آنها را بر شما مسلط نگرداند»

ج- اجابت دعا

يكي از بهترين نعمتهاي الهي براي ما آدميان همين اجازه اي است كه خداوند به ما داده تا با او سخن بگوئيم و نيازها و خواست هاي خود را از او درخواست نمائيم. خداوند عزيز در اين جهت نه تنها اجازه فرموده، بلكه اصولاً امر فرموده و ترك دعا را موجب محروميت از توجه خودش به ما اعلام داشته. همچنانكه در آخرين آيه سوره مباركه فرقان به اين مطلب تصريح شده است:
«قل ما يعبوا بكم ربي لولا دعاوكم: بگو اگر دعاي شما نباشد پروردگار من به شما عنايتي نخواهد كرد.»
و آمرزش خواهي از خداوند، يكي از مهمترين حاجت هاي هميشگي آدمي بوده است و از آنجا كه دعاي روزه دار در اين ماه شريف به طور قطع و يقين مورد اجابت خداوند است فلذا چه فرصتي بهتر از ماه رمضان براي برخورداري از آمرزش آنهم از طريق دعاهاي مستجاب؟! و ناگفته نماند كه اگرچه دعا نمودن در همه حال و اوقات ارزشمند بوده و امكان پذير است ولي آنچه مسلم است اين عمل خداپسندانه در پاره اي از اوقات از فضيلت بيشتري برخوردار بوده و به اجابت مقرون تر است كه يكي از اين اوقات «ماه مبارك رمضان» است كه في الواقع شريفترين اوقات و فرصت ها براي دعا كردن ميباشد و رسول خدا(صلّی الله علیه و آله و سلّم) در اين خصوص مي فرمايند: «و هو شهر دعيتم فيه الي ضيافه الله... و دعاؤكم فيه: و ماه رمضان ماهي است كه خوانده شده ايد در آن به سوي مهماني خداوند... و دعاهاي شما در آن مورد اجابت است.»(2)

د- توفيق سحرخيزي

توبه و بازگشت به سوي خداوند و طلب عفو و آمرزش امري است كه در هر ساعت از شبانه روز انجام پذير است ولي بدون شك و ترديد سحرگاهان و آنگاه كه چشمهاي مردمان در خواب است و عالم را سكوت و سكون فرا گرفته، بهترين فرصت براي اين امر عظيم است و توبه در اين وقت از همه اوقات ديگر بيشتر مورد رضاي پروردگار و مقبوليت آن ذات مقدس قرار دارد چرا كه از هرگونه شائبه ريا و دورويي بدور است و از همين رو در قرآن كريم از «توبه كنندگان در سحرگاهان»(3) تجليل شده و اعلام گرديده كه اينان مورد لطف خداوند قرار دارند. ولي با اينهمه بايد به اين حقيقت اعتراف كنيم كه بسياري از ما بنا به دلائل گوناگون و بهانه هاي درست و نادرست در طول ايام و ليالي سال اين توفيق سحرخيزي و تهجد را از كف مي دهيم و باب رحمت الهي را بر خود مي بنديم!! و در ارزش ماه مبارك رمضان همين بس كه در اين ماه عزيز براي آنانكه اهل تهجد و شب زنده داري نيستند بالاجبار فرصتي فراهم ميشود تا تهجد و سحرخيزي و برخورداري از نسيم لطف و رحمت خداوند را در طول يكماه تجربه كنند و از آمرزش خداوند در اين اوقات بهره مند گردند.
فلذا بر انسان گنهكار فرض است كه قدر سحرهاي اين ماه شريف را به نيكي دانسته و فرمان الهي را كه ميفرمايد «يا ايهاالذين امنوا توبو الي الله توبه نصوحا... اي گروهي كه ايمان آورديد توبه كنيد بسوي خدا توبه كردني كه نصوح باشد (تحريم.8)» گردن نهاده و با عزمي مردانه به سوي خداوند و رحمت و مغفرتش بازگشت نمايد كه كليد تمامي سعادت ها در همين استغفار سحرگاهان و آمرزش خواهي نيمه شب قرار دارد كه حافظ عليه الرحمه فرمود:
هر گنج سعادت كه خدا داد به حافظ
از يمن دعاي شب و ورد سحري بود
و:
مرو به خواب كه حافظ به بارگاه قبول
ز ورد نيمشب و درس صبحگاه رسيد

ماه رمضان؛ شروعي دوباره

ماه رمضان يه فرصته، يا بهتر بگيم، يه شروع دوباره؛

يه شروع براي سفره هايي که به رنگ نان و خرما! شروع شنيدن نجواي زيباي «ربنا» سرسفره هامون!
يه شروع براي شب هاي استجابت دعا!
يه شروع براي پرواز، پروازي در ملکوت!
شروعي براي قرآن به سر گرفتن و الغوث الغوث سردادن!
يه شروع دوباره براي بندگي!
اي کاش بتونيم عظمت ماه رمضان رو درک کنيم.
رسول خدا(ص) مي فرمايد: « اگر بنده خدا مي دانست که ماه رمضان چيست، دوست مي داشت که تمام سال، رمضان باشد.»(1)
واقعاً خوشا به حال کساني که عظمت اين ماه رو درک مي کنند.
در اين ماه مي خوايم خودمونو بشناسيم، يا بهتر بگيم خودمونو پيدا کنيم.
مي خوايم در اين ماه، قرآن رو ختم کنيم.
امام رضا(ع) درباره ختم قرآن در ماه رمضان مي فرمايد: « هر کس در ماه رمضان، يک آيه از کتاب خدا را قرائت کند، مثل اين است که در ماه هاي ديگر، تمام قرآن را بخواند».(2)
مي خوايم در اين ماه به خدا بگيم: خدايا! من بنده مشتاق توأم. من فقط و فقط به عشق تو به نماز خوندن مي ايستم. من خسته شدم از تموم گناها، ريا کاري ها، چشم ناپاکي ها .
مي خوايم در اين ماه، همه فاصله هامون روبا خدا، بشکنيم. شايد خيلي وقته که از خدا دور شديم، دراين ماه بايد به طرف خودش برگرديم.
در اين ماه وقت افطار، دستامونو به سمت خدا بلند مي کنيم تا با لطف و مهربونيش گناهامونو ببخشه و دعاهامونو مستجاب کنه؛ چون به فرموده امام کاظم(ع) دعاي شخص روزه دار هنگام افطار مستجاب مي شه.(3)
امام صادق(ع) فرمود: «خداوند عزوجل که فرموده است از صبر و نماز کمک بگيريد، [منظور از] صبر، روزه است.»(4)
در اين ماه، با اشکايي که موقع قرآن خوندن و نماز خوندن مي ريزيم، چشمامونو تطهير مي کنيم، تا ديگه هيچ وقت به گناه آلوده نشه.
در اين ماه به سالمندا بيشتر احترام مي کنيم.
شب هايي از اين ماه، افطار رو کنار اقواممون مي گذرونيم تا صله رحم به جا بياوريم. و خوشا به حال کسايي که اين ماه افطاري مي دن؛ چون امام صادق(ع) فرموده: « هر کس روزه داري را افطار دهد، براي او هم مثل اجر روزه دار است»(5)
در اين ماه، سعي مي کنيم زبونمون رو کنترل کنيم تا يه وقت خداي ناکرده، پشت سر کسي غيبت نکنيم، يا به مردم تهمت نزنيم، يا درباره هيچ بنده خدايي ناآگاهانه قضاوت نکنيم.
امام علي(ع) فرمود: « روزه قلب بهتر از روزه زبان، و روزه زبان بهتر از روزه شکم است.»(6)
خدايا! مي خوايم با ياري تو، در اين ماه به فقرا کمک کنيم. خلاصه در اين ماه عزيز، همه دارن آماده مي شن تا يه تغيير اساسي در زندگي شون بدن.
بله، درسته، يه تغيير، تغييري در رفتار، گفتار، کردار، و در نهايت تغييري براي بهتر زندگي کردن.
همون طور که مي دونيم، اولين قانون روزه گرفتن، اينه که از اذون صبح تا اذون مغرب چيزي نخوريم. رسول خدا(ص) درباره پاداش همين نخوردن و نياشاميدن، فرمود: « خوشا به حال کساني که براي خدا گرسنه و تشنه شده اند؛ اينان در روز قيامت سير مي شوند. » (7) و نيز فرموده است: « کسي که روزه، او را از غذاهاي مورد علاقه اش باز دارد، برخداست که به او از غذاهاي بهشتي بخوراند و از شراب هاي بهشتي بنوشاند».(8)
اما نه تنها شکم، که تمام اعضاي بدنم بايد روزه دار باش تا خداوند روزه ما رو قبول کنه.
امام صادق(ع) دراين باره مي فرمايد: « آن گاه که روزه مي گيري، بايد چشم وگوش و مو و پوست تو هم روزه دار باشند (يعني از گناهان پرهيز کنند)».(9)
همچنين حضرت زهرا(ع) مي فرمايد: «روزه داري که زبان و گوش و چشم و جوارح خود را حفظ نکرده ، روزه اش به چه کارش خواهد آمد».(10)
پس مبادا در اين ماه عزيز، در مسير گناه قدم برداريم.
مبادا در اين ماه مبارک، دل کسي رو بشکنيم.
اصلاً بايد با انجام دادن کارهاي خوب، در اين ماه غوغا کنيم؛ مثلاً تا مي تونيم با همديگه مهربون باشيم، گره از کار بسته خلق باز کنيم، دل يتيما و بينواها رو شاد کنيم.
ما مي خوايم با اين کارها به خودمون فرصت تغيير کردن رو بديم. خدا ماه رمضان رو براي همين آفريده. چون بعد از سي روز تکرار يک کار يا پرهيز از کاري، حتي اگه نخوايم، انجام دادن يا ترک اون کارها، ديگه برامون عادت مي شه.
تا حالا فکر کردين چرا به ماه رمضان، مي گن ماه مهموني خدا؟
قرآن رو باز مي کنيم وآيه 183 و184 سوره بقره رو با هم مي خونيم:
«اي کساني که ايمان آورده ايد؛ روزه برشما مقرر شده است؛ همان گونه که بر کساني که پيش از شما بودند مقرر شده بود، باشد که پرهيزکاري کنيد. روزه در روزهاي معدودي بر شما مقرر شده است، ولي هر کس از شما بيمار يا در سفر باشد، به همان شماره، تعدادي از روزهاي ديگر را روزه بدارد؛ و بر کساني که روزه طاقت فرساست، کفاره اي است که [آن کفاره] خوراک دادن به بينوايي است؛ و هر کس که به ميل خود بيشتر نيکي کند، پس آن براي او بهتر است؛ و اگر بدانيد، روزه گرفتن براي شما بهتر است».
خداوند، همه ما مسلمونا رو مورد خطاب قرار داده. خدا با ماست! مخاطب خدا ما هستيم! بايد هوشيار باشيم، خدا ما رو صدا زده و ما هم بايد به نداي خدا درست پاسخ بديم. دعوت الهي رو اجابت کنيم تا مورد لطف و رحمت پروردگارمون قرار بگيريم.

ماه رمضان؛ يکي از اسماء خدا

مي دونستين که «رمضان» يکي از اسم هاي خداست. امام باقر(ع) در اين مورد فرموده است: «رمضان، اسمي از اسماء الهي است و نبايد آن را به تنهايي ذکر کرد. يعني نبايد بگوييم رمضان آمد يا رفت، بلکه بايد گفت ماه رمضان آمد، يعني ماه را بايد به اسم افزود: در اين باره به سخنان امام محمد باقر(ع) گوش فرا مي دهيم که فرمود: « نگوييد اين است رمضان و نگوييد رمضان رفت يا آمد؛ زيرا رمضان نامي از اسماء الله است که نمي رود و نمي آيد؛ که شئء نابود شدني مي رود و مي آيد؛ بلکه بگوييد ماه رمضان، پس ماه را اضافه کنيد».(11)

پرسش از ما، پاسخ از معصومين(ع)

تا حالا از خودتون پرسيديد که چرا خدا روزه گرفتن رو واجب کرده
حضرت علي(ع) مي فرمايد: « خداوند روزه را واجب کرد تا به وسيله آن، اخلاص خلق را بيازمايد».(12)
مي دونين زکات بدنمون چيه؟
رسول خدا(ص) فرمود: «براي هر چيزي زکاتي است و زکات بدن ها ، روزه است».(13)
حالا همه با هم دعا مي کنيم:
خدايا! با نيت هاي راست و دل هاي مشتاق از تو درخواست مي کنيم، که توفيق روزه گرفتن و قرآن خوندن و بنده خوب بودن رو در اين ماه نصيبمون کني.
خدايا! يه وقت نکنه مثل بنده هاي بد عاقبت، در اين ماه از بخشش تو محروم بشيم.
خدايا! کمکمون کن در اين ماه، هم بنده خوبي براي تو باشيم و هم دوست خوبي براي بنده هاي تو.
پروردگارا! دل هايمان را پس از آنکه هدايتمان فرمودي منحرف مکن؛ و از سوي خود رحمتي بر ما ببخش؛ زيرا تو بسيار بخشنده اي . (آل عمران: 8)
پروردگارا! ما ايمان آورديم، پس ما را بيامرز و به ما رحم کن که تو بهترين رحم کنندگاني. (مؤمنون: 109)
پروردگارا! رحمتي از نزد خود به ما عطا کن، و براي ما در کارمان زمينه هدايتي فراهم آور. (کهف: 10)
پروردگارا! بر ماصبر و شکيبايي فرو ريز، و گام هايمان را استوار ساز، و ما را گروه کافران پيروز گردان.(بقره:250)

روزه درماني

روزه از ديرباز در ميان ملل گذشته وجود داشته است و مردم از اثرات شفابخش آن آگاهي داشته اند، مخصوصا در ميان کشورهايي چون هندوستان و مصر در ميان آثار باقيمانده از آنها تاکيدات عجيبي نسبت به روزه گرفتن به افراد جامعه شده است. امروزه جوامع غربي با در نظر گرفتن اهميت روزه براي سلامتي بدن، دست به پژوهشها و تحقيقات گسترده اي در مورد اثرات روزه بر بدن زده اند که خود باعث پديد آمدن يک علم جديد به عنوان روزه درماني در شاخه پزشکي شده است و بيشترين کاربرد را در سلامتي افراد جامعه دارا مي باشد. از آنجا که اسلام به عنوان يک دين کامل 1400 سال پيش افراد را موظف به انجام فريضه روزه گرفتن کرده است، حقانيت و درستي احکام دين با انجام اين تحقيقات علمي به بشر ثابت شده و متاسفانه اين کم کاري را براي ما در مورد تحقيق در منابع ديني نيز در خور توجه قرار داده است، زيرا که تمام اثرات تحقيقات علمي دانشمندان غربي در مورد روزه درماني با احاديث ائمه اطهار در مورد آن يکي در آمده است و باعث شرمندگي مي باشد که با داشتن اين گنجينه هاي علمي ما به سراغ آنها نرويم و غربيها کمال استفاده را از آنها ببرند . با اين حال اين مقاله درباره تحقيقات يک دانشمند غربي در مورد روزه درماني و اثرات آن بر بدن انسان مي باشد و خواهشمندم که اثرات روزه درماني را در اين مقاله با سخنان امام علي(ع) و ديگر ائمه در مورد اثرات روزه بر بدن انسان و سلامت روحي افراد مطابقت دهيد که خود باعث حقانيت ائمه اطهار و کلام گوهربار ايشان و عمل به دستورات دين مي باشد. 

1. روزه درماني 

روزه درماني راهي براي به دست آوردن سلامتي و شادابي است. آيا مي دانيد در صورتي که ذخيره چربي بدن 9 کيلوگرم باشد مي توان تقريبا يک ماه بدون غذا طاقت آورد. 9 کيلوگرم چربي توليد شده در بدن حاوي 80هزار کيلوکالري است که انرژي مورد نياز سي روز را تامين مي کند. متاسفانه در عصر حاضر بيش از حد تلاش روزانه از مواد انرژي زا تغذيه مي کنند و به اين کار همچنان ادامه مي دهند. بدن داراي يک ساعت دروني است که خود به خود فعال مي شود و پيروي کردن از آن به نفع خود ماست.
توضيح بيشتر در مورد اين مورد عبارتند از:
الف) معمولا بيماريهايي که تب شديدي به همراه دارند باعث بي اشتهايي مي شوند، اين عکس العمل بدن نشان مي دهد که تمام اعضا با قدرت تمام سعي بر غلبه کردن بر عفونت دارند و وقتي براي هضم غذا صرف نمي کنند. ساعت دروني بدن دستور بر قطع تغذيه از بيرون مي دهد و بدن تب دار با عکس العمل طبيعي مشغول تغذيه از ذخيره خود مي شود. 
ب) وقتي شخصي در گذشته شام کاملي ميل کرده است فردا صبح اشتها به خوردن ندارد پس چرا بايد صبحانه بخورد؟ ساعت دروني بدن شخص تا ظهر، احساس گرسنگي را اعلام خواهد کرد. تجربه ثابت کرده است سيري ارتباطي با ميزان توان جسماني و رواني شخص ندارد. فقط کافي است که ما به بدنمان اعتماد کنيم( !چون از درون داراي ذخيره غذايي هستيم.)
نداي دروني به ما يادآور مي شود که: “فقط نصف بخور! زماني که بيشتر مزه داد دست از خوردن بکش.”
“صبح ها مانند يک پادشاه، ظهر مانند يک آدم معمولي و شبها مانند يک کارگر ساده غذا بخور.” اين دو جمله گفته شده در قسمت بالا دقيقا مطابق دستورات ائمه در مورد چگونگي غذا خوردن بر سر سفره غذا مي باشد مثل اينکه از آنها نقل قول کرده باشند. خلاصه اينکه: بدن ما تحت تاثير ماست.

2. روزه

روزه از دوران باستان تاکنون به عنوان يک روش درماني به کار برده شده است و به معناي گرسنگي کشيدن و کمبود مواد غذايي نيست بلکه محدود کردن، رساندن مواد غذايي به بدن و قطع کامل تغذيه از بيرون و تغذيه از درون است. همچنين روزه در پيشامدهاي روحي و رواني در جان ما تاثير مي گذارد و موجب تقويت نيروهاي روحي در انسان مي شود تا فرصت نوسازي و زنده شدن دوباره به آنها بدهد. اگر افسار تاثيرات اساسي را بدست روزه بدهيم با شگفتي در مي يابيم که مي توانيم خودمان را به بدنمان بسپاريم و به آن اعتماد کنيم. 
روزه نشان دهنده عزم راسخ انساني متفکر و به معناي بکار انداختن نيروهاي درمانگر بدن و ارزاني داشتن يک دوره استراحت به بدن است و باعث ترک عادات نامطلوب (مثل استعمال دخانيات، گوشتخواري يا گياه خواري بيش از اندازه، مصرف زياد ترشي و...) مي شود. بدن جوانتر، لاغرتر و داراي ضرب آهنگي جديد مي شود و از رسوبات قند ذخيره شده در خودش استفاده مي کند و سريعا با وضعيت جديد تطبيق مي يابد. اندامهاي گوارشي در اين مدت بيکار شده در نتيجه مي توانند بعد از سالها کار بيش از حد بهبود پيدا کنند و نيروي خود را باز يابند. روزه يک عمل جراحي بدون چاقوست. چربي هاي زايد بدن از بين مي روند و وزن ما نيز به طور طبيعي کاهش مي يابد و بدن به پاکسازي مواد زايد مي پردازد. ابتدا بافتهاي پير و فرتوت را مورد حمله قرار مي دهد و بعد سلولها و بافتها را احيا و کيفيت آنها را بهتر و جوانتر مي کند که در اين عمل اندامها بيشترين استفاده را مي برند. همچنين در روزه درماني يک سري مواد باقيمانده داروها و مواد سمي مقاوم که از استعمال سيگار و مواد ديگر در بدن مانده اند و مواد مکمل غيرقابل جذب و غير قابل جايگزين مانند مواد رنگي يا کنسروي از بدن دفع مي شوند. دکتر ريدلين به عنوان يک کارشناس علوم تغذيه و سلامتي در جهان غرب از روزه به عنوان يک عامل شفابخش ياد کرده است. در اينجا ما به عنوان نمونه چند مورد از دستاوردهاي اين محقق علوم تغذيه را در مورد اثرات روزه بر بدن ذکر مي کنيم. خون: طبق گفته هاي وي در مورد اثر روزه بر خون انسان در يک دوره روزه درماني احتياجات خون به مواد غذايي با کمترين مقدار تامين مي شود و کمبودي متوجه انتقال مواد موجود در خون انسان نخواهد شد زيرا با استفاده از ذخائر بدن تامين مي گردد و کار انتقال خون بيشتر مي شود و مقادير بيشتري خون به قلب وارد يا خارج مي شود. از طريق تخليه روده و معده فشار خون تغيير مي کند زيرا هرگونه نيروي بازدارنده در محدوده شکم حذف مي گردد.

بيماران عروقي : 

در مورد اين بيماران روزه کمک زيادي به بدن آنها مي کند. کساني که تنگي عروق دارند و در حقيقت دچار مشکلات تنفسي هستند در طول مدت روزه داري مي توانند حرکت کنند و راه بروند بدون اينکه براي تنفس تلاش زيادي انجام دهند و دچار ترس و وحشت شوند.

عفونت ها : 

روزه مقاومت بدن انسان را بالا مي برد. دستگاه گوارش انرژي مصرف نمي کند و تمام انرژي بدن صرف افزايش مقاومت آن در برابر عفونتها مي شود. در اينجا اين نکته قابل اهميت مي باشد که امام علي(ع) قرنها قبل از کشف اين موضوع توسط دانشمندان غربي در حديثي فرموده اند: روزه بگيريد تا بدنهايتان پر از استقامت گردد و از بيماريها در امان بمانيد و همچنين احاديث متواتر فراواني که از ديگر امامان ما رسيده از جمله امام صادق(ع) که مي فرمايند: روزه گرفتن باعث شادابي بدن وسلامتي جسمي و روحي انسان مي شود که در اينجا به همين چند نکته که امامان ما در مورد فوايد روزه درماني گفته اند بسنده مي کنيم و به ادامه بحث مورد نظرمان مي پردازيم. از ديگر فوايد روزه، درمان بيماريهاي قلبي مي باشد: در بيماري آريتمي (اختلال ضربان قلب) باعث کم شدن تجمع خون در سياهرگ مي شود و قلب دوباره توانايي قبلي خود را باز مي يابد . روزه در درمان سنگ کليه و مثانه، التهاب کبد، تومور ماهيچه رحم (فيبرئيد)، بيماريهاي پوستي (التهاب، خارش، تب خال، جوش، دمل و صورتي شدن آن) و آسم (به جز آسمي که منشا آلرژي دارد) و بيماريهاي دهان و دندان، آب سياه چشم (مهار کردن فشار روي چشم)، کاهش يا درمان حمله هاي ميگرني، بالا بردن توان باروري، پيشگيري از ناراحتي هاي دوران يائسگي در خانمها، انعطاف پذيري جسمي و روحي افراد بالاي 40 سال، آماده کردن انرژي و نيروهاي درمانگر بدن و آرايش و زيبايي درون بدن اثرات فراواني دارد. در اينجا اين نکته قابل اهميت مي باشد که تمام افراد توانايي اينکه روزه بگيرند را ندارند پس اين افراد نبايد روزه بگيرند: کساني که بيماريهاي سل، پرکاري غده تيروئيد، ضعف پيري، مخملک، التهاب معده (اگر منشا روحي داشته باشد)، التهاب روده کوچک که باعث تجمع باکتريها مي شود و ديفتري دارند نبايد روزه بگيرند. بياييد با روزه گرفتن طي اين روزهاي مبارک به فکر خودمان باشيم و همچنين طبق نظر ايشان که با آزموده ها و فرهنگ غربي تناسب بيشتري دارد و عمل به آنها براي ما خالي از اشکال است ما مي توانيم در ايام روزه داري علاوه بر انجام تکاليف عبادي خود به انجام اين گونه اعمال که ايشان توصيه کرده است از قبيل پياده روي (اکسيژن رساني براي از بين بردن پسمانده ها و آلودگي هاي باقيمانده در بدن)، مطالعه، موسيقي، خواب کافي (که در احاديث خواب روزه دار به عبادت تعبير شده است) و استراحت و آرامش که در اين مدت روزه داري تاثير فراوان جسمي و روحي براي بدن انسان به ارمغان مي آورد، عمل کنيم.

نکته مهم در آخر اين که: 

دستگاه هضم غذا بعد از آرامش و سکوني که روزه باعث آن شده است در هنگام باز کردن روزه به يکباره فعاليت شديد و سختي را متحمل مي شود پس بايد مواد غذايي را از مايع به جامد در فاصله زماني مختلف مصرف کنيم. در مدت روزه شخص با خودش ديدار مي کند و بدن فرصت همپايه شدن با روح را مي يابد. “يادمان باشد وقتي بر احساس گرسنگي خود غلبه مي کنيم تازه آن موقع است که بدنمان آزاد شده است.